Φιγούρες Τραγικές

Περπατούμε στις σκιές
μα το φως αναζητούμε
ξεχασμένες οι ζωές
που όλοι μας ακολουθούμε

Στο χειμώνα της ζωής
ψάχνουμε να ζεσταθούμε
καθισμένοι καταγής
θέλουμε ν' αγκαλιαστούμε

Μας ρωτούν περαστικοί
όμως τι ν' αποκριθούμε
κι έτσι φεύγουν βιαστικοί
πριν ακόμη το σκεφτούμε

Σα ν' ακούμε μουσικές
μας καλούνε να τις βρούμε
μα φιγούρες τραγικές
στέκουμε για να κριθούμε.

Όμως βλέπουμε το φως
που αλλάζει τις ζωές μας
Στέκεται σαν αδελφός
και αγγίζει τις ψυχές μας

Είμαστε γιοι της αυγής
έχουμε το άρμα της μέρας
πλάσματα μιας άλλης γης
όπου υπάρχει φως κι αέρας.

Κι αν πετούμε σιωπηλά
κολυμπούμε στους αιθέρες
όνειρα απατηλά
που γεμίζουν τις ημέρες.

Ζούμε μιαν άλλη ζωή
δεν κοιτούμε τις συμβάσεις
φέρνουμε μιαν αλλαγή
κι ίσως να την αγκαλιάσεις