Sonunda bitti, bileklerimi sevdim
Bi başkalaştı mahallem ve grileşti derdi
Kartelanda yerim yok, ben boşlukları sevdim
O sokakta kaldım, düştüm, direndim
Mavilikler bitti bebek artık herşey sarı
Sürrealist aynalarda mutluluklar yarım
Bi baktım hatıralar yok yerinde kayıp
Merhametine makyaj, bu pastel bir ayıp
Sene 88, eli kanlı şair
Uyaklardan evimi yaptım, körleştim daim
Sen boynumun hakkında fetva veren vaiz
Sözünde durmadın, kırık kaleme talim
Şimdi söyle, nerde benim pirim
İhanetin bile yapılmış bir iyilik
Masumiyet gömleğini yırtıp attın bilirim
Kıyamete kaldı artık hesaplaşma filmi
Yeminler ettim bu işin sonu yok
Delirmeseydim, sözlerin vuruyor
Yürümeseydim, bilmezdim yolumu
Aydınlık karanlıktan daha yoruyor
Suistimal edildi körpe duygular
Sonu da gelmez oldu bitmek bilmeyen bir döngü var
Sıkıldım hayattan bu beyne istila
Süresi doldu vicdanımın artık iyilik istifa
Boş yere de koşma gönlüm kaygan zemin
Şaşar kalırsın bu adam yeni nesil
Ölümlerden ölüm beğendim, paketle
Umutlara boğulurdum şimdi her gün yemin
Nefsim teslim, uzakta sesim
Bedduamla yenilendi yırttıgım o ɾesim
Teninde ötekileşmiş kokularla kesif
Bir öfkeyle uyandım, yılların nefesi
Ne tatlı meyvesin, ne güzel saraylar
Hayalini kurdugum en güzel mübalaga
İliklerimi sömürdügün, yıprattığın mana
Gözlerinle dövdügün o sokaktayım hala
Yeminler ettim bu işin sonu yok
Delirmeseydim, sözlerin vuruyor
Yürümeseydim, bilmezdim yolumu
Aydınlık karanlıktan daha yoruyor
