YANGIN

Düşüyorum artık tut beni
Dünya yut beni
Süzüyodu Tanrım dur dedim
Dünya yut beni

Düşüyorum artık tut beni
Dünya yut beni
Süzüyodu Tanrım dur dedim
Dünya yut beni

Geceleri gündüze kattım (kattım)
Dualarım duyulmadı Tanrım (Tanrım)
Etmedi bana hiç yardım
Sönmedi ki bi' kere içimdeki yangın (yangın)

Bu nasıl bi' yangın? (yangın)
Sana neden inandım?
Gözlerimin içine bakıp yalan attın
Özleminle tutuşup yine alev aldım

Uzaklaştın ben dön dedikçe
Kayboldum sen görmedikçe
Mahvoldum sen söyleyince
Yattım kalbinin gölgesinde

Gördüm kendimi gözlerinde
Verdiğin sözler hep ezberimde
Ruhum, nefesim ellerinde
Korkuyorum sen seslenince

Onca günah, kaç para lan
Açık ol, sakın ola saçmalama
Her derde bi' kafiye ekleyerek
Kapatıyor damarımı kanayan yaralar

Hatıralar, sonu gelmez kötü hatıralar
Karabasan oluyor her geceme
Bu nedenle bu bünyeye dinleyecek kadar ağrı yapar

Ne kadar ahım var?
Söyle, ne kadar ahım var?
İçimi kemirir arsızlar
Çıkarı olana sadıklar (ey)

Gelecek kaygım var
Susarım, dururum saygımdan
Harlıyorum şu içimdeki yangını
Yine de Sükutum altından (ey)

Düşüyorum artık tut beni
Dünya yut beni
Süzüyodu Tanrım dur dedim
Dünya yut beni

Düşüyorum artık tut beni
Dünya yut beni
Süzüyodu Tanrım dur dedim
Dünya yut beni
Đăng nhập hoặc đăng ký để bình luận