Op De Preikstoel

Alle daugen doene kik mé weirk, ver de mensjen in men keirk
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Aal de geloeivegen op ne stoel en da geift e foin gevoel
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Ziet dat iffraken giejl in 't ɾoeid, die zitj ost mé eir besten bloeit
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel

Marie-tɾeisken eit een nief kliejd, 't es nie schoein want 't es veilt te briejd
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Doar vaveiren zitj ne meniejr, dieje komt ier ver zen n'ieste kiejr
Ach wa des hete leiven schoein op de preikstoel
Kékt marieken eit eir klantje mei, 't es gekocht al mé een koizersnei
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
En Charlotte za moeten tɾaan, mor ochgod ze gerokt oon [C7]giejne maandag
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel

T zondaugs kommen ze achter eir broeid, ja ge ziet bé veilen es't eer noeid
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
En Lowiesken, ja ik zien het goed, eit versloensjte blommen op eir'n hoed
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel

En de jef het van het orkest, diejs lotj giejn vrâ gerest
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Mor na aave kik menne mond, de zwisj die goot met manjeke ɾond
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Kom ik mauk eir nog een blooske wois, oever 'teerdse paradois
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel

En op 't anje maukemen e krois
En ten goot iederiejn nor hois
Ach wa des het leiven schoein in men keirk
In ons manjenken zitj weir wa miejr
En dorveir danke men onzjier
Ach wa des het leiven schoein op de preikstoel

Op de preikstoel, op de preikstoel, op de preikstoel, op de preikstoel