Ode Aan D'infirmieren

Nie mensje, hier stoon gien massèrkes
Mor frisse infirmierkes
Wit fraksken, wit kapken
En zelfs 'n speciool stapken
Loeipen ronde mè bloezende kokskes
Zoei stillekes precies op sokskes
Mè de bèstjes goe verooit
En 'n achterweirk da drooit
In gespannen kèrte ɾokskes

Frisser as 'n just verkoezen blommefei
Frisser as 'n vès gesneën blommekei
Just as witte blommen
G'loik woor dammen kommen
Bringen men 'n stikske zonne mei

Alle dingen doemen zoei géren
Zelfs ' mansvolk van onder scheren
Ze wassen, soigneiren
Van achter en van veiren

Moet er soms iemand [Bm]iensj pissen
Tèn meigen men ons ni vergissen
'T is 'n vraa of 't is ne maandag
Die het zelf nog ni 'n kaan
T moet eronder ofwel tissen

Frisser as 'n just verkoezen blommefei
Frisser as 'n vès gesneën blommekei
Just as witte blommen
G'loik woor dammen kommen
Bringen men 'n stikske zonne mei

Weir steiken soms oeik lauvementen
Mor 't liefst ba belastingsagenten
Hoe klanjer ons preiken
Hoe dieper dammen steiken
Mè pikuren voegelpikken
In 't gat van ne groeiten dikken
Werd de sik'leer ongezond
Drooimen ɾap iensj mè ons kont
Vèr zen bloed omhoeig te krikken!

Frisser as 'n just verkoezen blommefei
Frisser as 'n vès gesneën blommekei
Just as witte blommen
G'loik woor dammen kommen
Bringen men 'n stikske zonne mei

G'rauken soms wa oeverspannen
Zemmen ɾap in doktoers hannen
Die weiten wa geiven
Ze steiken der ni neiven
Weir proberen 't zoei te flikken
Dammen neigen mondj verdikken
Want weir liggen op de loer
Om te tɾaan mè nen doktoer
T Hospitool da kaan tèn stikken

Frisser as 'n just verkoezen blommefei
Frisser as 'n vès gesneën blommekei
Just as witte blommen
G'loik woor dammen kommen
Bringen men 'n stikske zonne mei