તારા રે કિનારે, ડૂબી જાવું મારે, છોડી દીધી નાવ મઝધારે
તારા રે અણસારે, ઉભી જાવું મારે, ઝૂલી જાવું તારે પલકારે
આઘેરા આ-ઘેરા આભે, ટમકે જો તારા એવું લાગે
લાલી મેરે લાલ કી...
આ હવા ને મારે શાને એક જેવું થાય?
જો ને અડતાં છતાંય એય સુક્કી જાય?
આ પહાડી ટોચ પરથી સાદ એવો થાય
જો ને આ વાદળોના રંગ ઉડી જાય
જ્યાં જઉં ત્યાં તું બધે પણ તું જ ના દેખાય
તું છે પણ તું નથી તો શું મને દેખાય?
લાલી મેરે લાલકી...
આ નદીયે જોને તારો દાખલો દઈ જાય
એકધારી ચાલતી દરિયો કદી થઈ જાય
ના કશુંય રે'તું રોજે એ જ ન સમજાય
શાને કોઈ પળ સુંવાળી કાયમી ન થાય
છે હવે બસ વારતા જે મારામાં વહેવા દઉં
તું ભલે ના સાંભળે હું તોય પણ કહેવા જઉં
