Ίκαρος (Με Φτερά Από Πηλό)

Νωρίς με το πρώτο φως της αυγής
θα υψωθώ με φτερά
που δεν είδε κανείς
Σ' αυτούς τους πικρούς ουρανούς
μια ζωή θα πετώ
Πίσω πια δε θα 'ρθω

Εκεί που άλλη δεν πήγε ψυχή
θα πετάξω κοντά
στων θεών τη φωτιά
Με φτερά που 'ναι αστραφτερά
θα βρεθώ στον ουρανό
Και κάτω πια δε θα 'ρθώ

Στ' ουρανού τα βουνά θα πετώ
την αυγή όλο ζητώντας να βρω
Τα φτερά μου είναι από πηλό
Και το ξέρω πως ίσως καώ

Σε νεφέλες με χρώμα αχνό και θολό
ψάχνω μήπως και βρω
το χαμένο όνειρο
Που σαν τόξο ουράνιο προσμένω
την άκρη να βρω
σ' ένα κόσμο βουβό

Θα πετώ κι όλο γύρω θ' αναζητώ
Τις κοιλάδες του πόνου
Άλλο δε θέλω να δω
Πλοηγός μέσα στ' άστρα πετώ
σ' ένα σύμπαν χλωμό
άκρη ψάχνω να βρω

Τ' ουρανού τα βουνά θα διαβώ
μιαν αυγή όλο ψάχνω να βρω
με φτερά που 'ναι από πηλό
και το ξέρω πως, ναι! θα καώ