Hiçliğin İçine Dal

Hiçliğin içine dal
Niçin dünayaya takılı kaldım tanrım
Akıyo bi sürü kan
Kendi yanlışıma bile ben kandım artık
Birazda benimle kal
Şeytanın fısıltısı mı bu can tıkandı
Zamanı geriye sar
Ve ruhum tamağın dibinde yankılansın
Bu savaşın içinde çekilen bi çile ve bunun değeri kutsalda diil
Şu bedenin harap oluyoken ɾuhunu doyuramadı bak hiç bi şiir
Bu dünyanın içinde dönüpte düşünme doğurdu insanlar hep bi kibir
Ve kaderin elinden düşerken hayatlar suratı asıktı hep bu şehirin
Düşünüp kalıyo gecenin içine doğru gidiyo seyrim
Zamanı alıyo ve buna kanıyo karanlık zihnim epeydir
Sarıyo bi başa zihnimde dolaşan bi savaş güruhu derdim?
Kaçıyo yol olmaz neferin elinden kurtulup düşen bir bendim
Ya
Yine çöl oluyo kalbimde ki matemin en tandık hali
Ey ahali bu safinin zatı ali mi münasır ?
Sanki melek mimlenir, toprağmın üzerinde çiçek demlenir;
Ölür isem
Köre bile
Gidiyorum önemi ne
Çekiyoken çile mile
Göz göre göre
Söze möze gelmiyo yüreğim
Kullağımı tırmalarken iblisin yankıları
Ve bitmiyo sanrısal kaygılarımı
Bi bilmiyo zamansız akıl kayıplarımın asıl günahkarıyım
Hasır sarayım
Çekerken gecenin hitabı zikrini
Bi savaş alanı bitabı fikrimin
İnsan bu dünyaya hizası zifiri
Tanrının çocuğuna mirası kibirli
Zamansız gidenin ihyası seferi
Bu hayat Van Gogh'un imkansız eseri
Bi çocuk göz yaşı isyanı feleğim
Bu büyük günahın ikramı kaderim
Ruhumun taşrası israfı gecenin
Ölümün çizgisi bi nabız beşeri
Nihai Elifim ilahi meleğim...
Hiçliğin içine dal
Niçin dünayaya takılı kaldım tanrım
Akıyo bi sürü kan
Kendi yanlışıma bile ben kandım artık
Birazda benimle kal
Şeytanın fısıltısı mı bu can tıkandı
Zamanı geriye sar
Ve ɾuhum tamağın dibinde yankılansın