De Leste Voil Janet

Een Oeitgevasjeld klied van wit-blaat strépkesgoed
E stik gordoin genooid on nen versleiten hoed
En een aa korseistik rond ' t loif gedrooid
En gedroeigden herik in 'voegelmoit
Azoei trekt Zjang as Voil Jeannet deir Karnaval
Al derig joren, kier op 't kier was [Am7]da 't geval
En in zén ploenjeken da niemedalen kost
Bleift Zjang as lèste maan op zenne post

En ieder joor azoei verkliedj tɾekt Zjang nor 't stad
Want anders heit 'm gienen vastelauved g'had
In de windj en ɾegen, geloik wa weir
T kost hem [A]nie schillen Jan tɾekt er deir
En niemand [Bm]heit as onze maan zoeiveil plezier
A viert de karnaval nog op de aa manier
Mé te verwoiten in cafées en op de mert
Da zélfs de zwerte maan er ɾoeid van werd

Mor deize kier heit onze Jan hem [A]'t lest verkliedj
Hoe dat da kwam : het was [Am7]hem [A]toch zoei ɾap verlietj
Want a liep verloeren voeiltj hem [A]alien
Ons voil Jeanet hoi wél kénnen schrien
T was [Am7]zenne lèste kier a voeltj hem [A]nimier thois
Veil vroeger as gewoeintje tɾekt de Zjang nor hois
En 't is mé Zjang da ginjer veir 't énje de stɾoot
N stikske karnaval verloeren goot.