Εκείνη λέει σ'αγαπώ μα πως γίνεται αυτό
Δε θυμάμαι να ήταν εκεί όταν έπρεπε
Ξύπνημα το πρωινό για μεροκάματο
Γύρναγα σπίτι όταν ο ήλιος έδυε
Ακόμα γράφω πουτάνα γεμίζω τα άδεια μας βράδια
Δεν θέλω βραβεία δεν θέλω τη φήμη θέλω ακέραια τα φράγκα
Θυμάμαι δεν είχα ούτε φέτα ψωμί ύπνο με άδεια στομάχια
Πόρνες να δείχνουν εμάς με το δάχτυλο τι θα γίνουνε τα ρεμάλια
Φάκελοι λογαριασμοί δίπλα στα άδεια μπουκάλια
Πλάι στο λερωμένο τραπέζι τα όνειρά μας πεντακάθαρα
Το βλέμμα στο πάτωμα τώρα αντίστροφα μετρά η ώρα
Που θα ρθουν να πουν κάποια δήθεν συγνώμη για μας θα μιλάει όλη η χώρα
Εκείνη λέει σ'αγαπώ μα πως γίνεται αυτό
Δε θυμάμαι να ήταν εκεί όταν έπρεπε
Ξύπνημα το πρωινό για μεροκάματο
Γύρναγα σπίτι όταν ο ήλιος έδυε
Μάχομαι μήνες με μένα μέχρι να φτάσω στο τέρμα
Μέχρι να αγγίξω μια μέρα τον ήλιο και όσα έχω απωθημένα
Μη με ρωτάς αν αξίζει γιατί ότι αξίζει κοστίζει
Χίλια ɾaps μες την άδεια havana γραμμές ποτισμένες με ξύδι
Στο πιο δύσκολο παιχνίδι μες το matɾix έχω ήδη
Αλάνια που κάναν το nvision [C7]συνθήματα πως να μη με συγκινήσει
Απ' το μηδέν στο εκατό το θέλω ίσον το διεκδικώ
Μα κάθε μου νύχτα πριν κλείσω τα μάτια την σκέφτομαι να ξεστομίζει
Εκείνη λέει σ'αγαπώ μα πως γίνεται αυτό
Δε θυμάμαι να ήταν εκεί όταν έπρεπε
Ξύπνημα το πρωινό για μεροκάματο
Γύρναγα σπίτι όταν ο ήλιος έδυε
Εκείνη λέει σ'αγαπώ μα πως γίνεται αυτό
Δε θυμάμαι να ήταν εκεί όταν έπρεπε
Ξύπνημα το πρωινό για μεροκάματο
Γύρναγα σπίτι όταν ο ήλιος έδυε
